Bu pazar komşular bana geldiler
Namahrem mahremi biraz deldiler
Ben söyledim yere yattı güldüler
Nasıl desem şaşıyorum efendim
Kolesterol tavan yapmış kanımda
Seven çoktu kimse yoktur yanımda
Tek umudum kaldı şimdi hanımda
Çanta gibi taşıyorum efendim
Göbeğimi yavaş yavaş kaşıyom
Tutamıyom hep donuma işiyom
Sanmayın ki sizin gibi yaşıyom
Ben burnumu deşiyorum efendim
Soruyorlar Nasıl eden şo işi
Yıllar oldu unutalı o işi
Her yıl özlüyordum soğuk bir kışı
Şimdi yazın üşüyorum efendim
Tansiyonum hergün dama çıkıyor
Titriyor bacağım yere yıkıyor
Hanım don yumaktan hergün bıkıyor
Aşka gelip coşuyorum efendim
Somun ekmeğini kesmiyor dişim
Ötmez oldu şimdi kafeste kuşum
Çok geliyor bazen bir sahan aşım
Sanmayın ki yaşıyorum efendim
Çok giderdim ormandaki suluğa
Rampalarda şimdi soluk soluğa
Döndü boynum yolunmuş bir culuğa
İki adımda düşüyorum efendim
Yürümeyi unutmuşum bu sene
İstiyorsan yola çık da bir dene
Düşersin ha zarar gelir bu tene
Rüyalarda koşuyorum efendim
Görmez oldu bu sene de gözlerim
Anlamını yitiriyor sözlerim
Gençliğimi düşündükçe sızlarım
Ateşlerde pişiyorum efendim
Zorlayınca bir dam boyu uçardı
Altından bir konvoy rahat geçerdi
İyiyi kötüyü hemen seçerdi
Kaynayıp da taşıyorum efendim
Şeker dört yüz hiç aşağı inmiyor
Öyle dert var hiç kimseye denmiyor
Emmin kaçyıl oldu ata binmiyor
Çooh demeden çüşüyorum efendim
Alzaymırım aklım gelip gidiyor
Avrat beni tavuk gibi güdüyor
Eli cepte cüzdanımı didiyor
Tuzaklara düşüyorum efendim
Bak dönmüşüm sudan çıkmış balığa
Kurt gibiydim şimdi döndüm gölüğe
Giriyorum hep kılıktan kılığa
Küllükleri eşiyorum efendim
Zangır zangır titiriyor bacaklar
Sizin gibi dostlarını kucaklar
Gülmek için gelmişiniz kaçaklar
Siz güldükçe şişiyorum efendim
Hüseyin Karanın işte ahvali
Bir adım atacak kalmadı hali
Gülerek okusun bütün ahali
Ben haddimi aşıyorum efendim
HÜSEYİN KARA
28 NİSAN 2024
BİR PAZAR SOHBETİ
Arslan avşarbey üstadımın
Şiirinden esinlenerek yazılmıştır
