Dünyada gülmedi biçare yüzüm
Telleri kırılmış çalmıyor sazım
Dizimde değil ki yürekte sızım
Beni kollarınla sar diye geldim
Sönmüyor içimde yangın naresi
Bulunmadı şu gönlümün çaresi
İyileşmez ki yokluğunun yaresi
Kimsesiz halimi sor diye geldim
Ben artık ben değil sendeki benim
Beyaz sinendeki sımsıcak tenim
Düne kadar bendim bugünse senim
İçinde bir ateş var diye geldim
Ayazda kurumuş güle DÖNDERDİN
Kar boran içinde yola gönderdin
Gelirim demiştin beni kandırdın
Kirlenmiş yüzümü yur diye geldim
Sen gittin gideli gözlerim ağlar
Perişan haldeyim bozulmuş bağlar
Sanki dize geldi karşıki dağlar
Küllenmiş ateşin kor diye geldim
Seni öldü sandım geçen düşümde
Adını da yazdım mezar taşında
Kirpiklerin ıslak hilal kaşında
Senin bana gelmen zor diye geldim
Yokluğun ağlattı doldum da taştım
Mecnuna arkadaş leylaya eştim
Hep seni aradım dağları aştım
Yüzünü yüzüme sür diye geldim
Terk edip gidince beni yitirdin
Ateşler içine attın bitirdin
Hasta ettin yataklarda yatırdın
Sönmeyen ateşin har diye geldim
Boynuma sarsana kolları gülüm
Senden bana geçsin istersen ölüm
Bulmuşum ben seni tutuldu dilim
Artık zincirleri kır diye geldim
Aç artık kolları boynuma dola
Çıkalım seninle dönülmez yola
Düşürmem ben seni vallahi dile
Hüseyin kara ya yar diye geldim
HÜSEYİN KARA
