Düzenlenen şiir dolu bir geceden sonra Elbistan Kaymakamı Abdullah Etil ayrılmayarak şairlerle sohbet etmek istedi. Bunun üzerine geniş bir salondaki masanın etrafına oturarak sohbete başladık. Merhum halk şairlerimizden ve Mahzuni’nin ilk saz ustası olan Mahrumî / Rahmi Kaya damdan düşer gibi bir söz söyledi:
‒ Gaymakam Beyim, ben kitapsızım.
Oradaki herkes şaşkınlıkla Mahrumî’ye bakarken Kaymakam Bey sükûnetini koruyarak ikaz etti:
‒ Ne demek istiyorsun, yahu; şimdi hiç yeri yokken konuyu dini bir tarafa çekmenin ne âlemi var?
Mahrumi, muzip bir gülümseme cevapladı:
‒ Yaanış aanadın Gaymaham Bey, demem o ki buradaki şair arhadaşların hepsinin de şiir kitabı var, bir benim kitabım yok. Gücüm yetmiyor ki bastıram. Bundan kitapsız kaldım.
Daha sözünü söylerken az önceki merak ve sitemkâr bakışlar birden kahkahaya döndü.
.
Âşık Mahrumi /Rahmi Kaya
Bunun üzerine Kaymakam Abdullah Etil, ertesi günü beni o zaman çalıştığım Şehit Teğmen Harun Kılıç İlköğretim okulundan telefonla aradı. Emekli olmadan önce kuruluş aşamasında bir dönem görev yaptığım son okuldu. Akşamki konuşmayı hatırlattıktan sonra Şairle irtibata geçmemi ve bir kitabını hazırlamamı rica etti. Ben de Mahrumi ile konuştum. Şiir defterlerini getirip bana teslim etti. 500’ün üzerinde şiir vardı. Çok iyi bir şair olan kardeşi AlaDeli ile atışmalarını da eklemişti. Hepsini alıp evimde tek tek okudum. Belli konularda tasnif ederek seçtim ve bana tembih edilen sayfaya sığacak kadar şiirleri ayırdım. Kardeşi ile atışmalarına da yer verdim. O yıllarda bilgisayarım olmadığı için bana bu imkânı tanıyan bir yerde çalışıyordum. Bitirdikten sonra kitabın adı Mahrumi’nin isteği ile “MAHRUMİ - NE ARARSAN KENDİNDE ARA” oldu. Kitabı Elbistan Kaymakamlığı bastırdı. (Mahrumî, Ne Ararsan Kendinde Ara; Hazırlayan Arif Bilgin, 2000, Elbistan).
……………………………………………………………..
[1] Âşık Mahrumi / Rahmi Kaya; 1929 yılında Afşin’in Berçenek köyünde doğdu. Fakirlik sebebiyle ilkokuldan sonra öğrenimini devam ettiremedi. 12 yaşında sığır çobanlığı yapmaya başladı. Âşıklık geleneğine ve şiire küçük yaşlarda ilgi duymaya başladı. Köylerine gelip giden âşıklar, dedeler aracılığıyla ve CEM'lerde kendini geliştirdi. 12 yaşında bağlama çalmaya başladı.
Önceleri Alevi-Bektaşi geleneğindeki şairlerin deyişlerini söyleyen Âşık Mahrumi, daha sonra kendi şiirlerini seslendirmeye başladı. Elbistan’da kömüş işletmeleri ve Termik santral yapımı başlayınca orada emekli oluncaya kadar çalıştı.
Âşık Mahzunî Şerif’e bağlama çalmayı ilk öğreten kişidir.
