Üç yaşından on yaşına bir devir,
Örme belik küpe takıp gezmem var.
Yürü bire koca dünya evir de çevir,
Yaşlandıkça bu hayata kızmam var.
Şımartıldım evde çocuk tek diye,
Çok zaman babamdan aldım hediye,
Biraz varlığını batırdım diye,
Ara sıra babamı da üzmem var.
Karacoğlan gibi gezip tozarak,
Dertlerini sıra sıra dizerek,
Bazen yazıp bazen bozarak,
Hasbel kader birkaç kitap yazmam var.
Birçok fırsat ellerimden kaçınca,
Talih kuşu ürküp benden uçunca,
Benden gerideki öne geçince,
Ara sıra kafama da kızmam var.
Bir ömür dolaştım dost diye diye,
Bir kısmından bir kazık kaldı hediye,
Sermayeyi yükletip de kediye,
Şair olup diyar diyar gezmem var.
Şair Nurettin Ertekin
