Kadınım...
Ey kadınım sensin benim adım ve sanım
Çıkılmaz karanlıktan sen yoksan aydınlığa
Şu gölgesiz dünyada sensin benim vatanım
Yoksan asla varılmaz bilinse de varlığa
Gergef gergef örersin var ile yoğu bir bir
Senle başlar ve biter dünden bugüne devir
Yokluğunla ruhum da delinir kevgir kevgir
Fikrim azade desem gönlüm düşer darlığa
Hayatı bir cendere kılarsın istediğinde
Zindana pencere açarsın düşlediğinde
Beni alıp kozamdan her gün işlediğinde
Bilinmez bir şekilde düşüm girer yarlığa
Ve sükutun sükutum varlığımın sesisin
Ne desem söylesem de dirliğin hevesisin
Bin kez düşsem toprağa yokluğumun yasısın
Zerreden ta göklere her şey varır birliğe
Ve gün senle başlar ve yine senle biter
Sabah güneş doğarsa akşam da senle yiter
Sezai durulmaz da günlünü sana katar
Ve o zaman dayanır dünyadaki zorluğa...
Av. Arb. Sezai çiçek
İstanbul, 08.03.2025