OĞLUM

Eşim dostum hep bir olurduk, 
Düşenin yanında olup ona bakardık, 
Tek odalarda hep berabar yatardık, 
Şimdi o dostu bulaman oğlum.

Hastaları açları her gün sorardık, 
Kapısını çalıp evine bakardık, 
Ne var ne yok ihtiyaçını alırdık, 
Kimse kapını çalıp bakmaz oğlum.

Eskiden yoktu ama sayğı vardı, 
Derdimiz olunca yaramızı sarardı, 
Geçe gündüz bizimle ağlayan yardı, 
Arkandan ağlayanı bulaman oğlum.

Evvelini karalayıp durana söylerim, 
O günleri yaşayan nice beylerim, 
Kapılarını açıp bizi bekleyen köylerim, 
Şimdi misafir almazlar oğlum.

Büyük küçük o zaman güzeldi, 
Misafir için kilim yere serildi, 
Sofralar kurulup yemekler verildi, 
Yemek verecek eş kalmadı oğlum.

O zamanlar sırrını söylerdin büyüklere, 
Varıp anlatmazlardı seni kimselere, 
Yolluklar yapılırdı evinden gidenlere, 
Şimdi sırrını vereçek kimse kalmadı oğlum.

Mustafa doğruyu söyler anla oğlum, 
Düştüm arkasına yaralandı kolum, 
Düşermi bir daha oraya yolum, 
Gittiğin yolda koyarlar oğlum

23.12.2012

Mustafa Hamiş
Şair